TÜRK EKONOMİSİNDEKİ YAPISAL DÖNÜŞÜMÜN KURUMSAL ENGELLERİ: GÜÇLÜ EKONOMİYE
GEÇİS PROGRAMININ KURUMSAL EKONOMİK TEORİ BAĞLAMINDA ELEŞTİRİSİ
Mustafa KURT (Afyon Kocatepe Üniversitesi)
Harun ÖZTÜRKLER (Afyon Kocatepe Üniversitesi)
Belkıs ÖZKARA (Afyon Kocatepe Üniversitesi)
Türk Ekonomisi iki yıldan bu yana önemli bir kriz içindedir. Yıllardır yapısal
dönüşümün gerçekleştirilememesi bu krizin en önemli nedeni olarak görülmektedir.
Krizlerde IMF'in önerdiği çözüm paketine bakıldığında, bu çözümlerin neoklasik
ekonomik yaklaşıma dayandığı iddia edilebilir. Bu yaklaşıma göre bütün piyasaların
tam rekabet kurallarına göre işlediği, piyasalara giriş ve çıkışların tümüyle
serbest olduğu, faktör hareketlerinin tam olduğu ve bireylerin kararlarında
ve davranışlarında rasyonel olduğu varsayılmaktadır. Oysa birçok sektörde eksik
rekabet koşulları vardır ve bireylerin karar ve davranışları yetersiz bilgi
nedeniyle eksik rasyonelliğe dayanmaktadır. Neoklasik yaklaşımın evresel teorik
çerçeveden (rasyonel seçimle ilgili) hareket etmesi ve bu bağlamda önerilen
çözümlerin gerçek duruma uymaması nedeniyle Türk ekonomisinin sorunlarını anlamak
ve çözümler önermek için kurumsalcı ekonomi teorisinden hareket etmek daha uygun
olacaktır.
Kurumsalcı ekonomik teori ekonomik yapı ve sorunlara daha gerçekçi bir bakış
açısı ortaya koyar. Kurumsalcı yaklaşım alışkanlıklar, gelenekler ve kuralların
insan eyleminde önemli bir yere sahip olduğunu, alışkanlık kavramının kurumların
analiziyle ilintili olduğunu ileri sürerler. Kurumsalcılar tek ve genel bir
model kurmaya çalışmazlar. Buna karşılık insan faaliyeti, kurumlar ve ekonomik
süreçlerin evrimci yapısıyla ilgili özel teorilere yönelirler. Bu nedenle kurumsalcı
yaklaşım alışkanlık, gelenek ve kurum temelinde ortak alışkanlıkların belirli
sosyal kurumlar içinde nasıl yuvalandığı ve nasıl pekiştirildiğini göstermeye
çalışır.
Bu çalışma kurumsalcı ekonomik yaklaşım çerçevesinde Türk ekonomisinin sorunlarına
bir çözüm olarak önerilen güçlü ekonomiye geçiş programının bir eleştirisini
yapacaktır. Bu eleştiri temel analiz birimi olarak Türk ekonomisinin planlı
ekonomik yapıdan liberal ekonomik yapıya geçiş sürecindeki temel değişim önerilerinin
açmazlarını, özellikle politik kurumların bu değişim üzerindeki güçleştirici
etkisini ele alacaktır.